Unvan

Korumalı bir menşe tanımının resmi tanımına odaklanın:

Bu unvan, Ulusal Menşe ve Kalite Enstitüsü (INAO) tarafından yayınlanan bir “kalite ve menşe tanımlama sembolü”dür (SIQO). Bu nedenle, aşağıdakilerle ilgili katı spesifikasyonlarla yönetilen çeşitli kısıtlamalar içerir:

• arazi (bağcılık arazileri ve komünleri, aynı zamanda vinifikasyon ve yıllandırma),
• üzüm çeşidi, yani beyaz, kırmızı veya roze olsun, şarapta izin verilen ana üzüm çeşitleri ve aksesuarları,
• maksimum hacmi, hektar başına üretilmesine izin verilen şarabın verimi,
• şarabın yıllandırma süresi,
• şarapçılık uygulamaları (bağ dikimi ve budaması, bağ sulama vb.),
• hasat (teknik parametreler, üzümlerin olgunluğu vb.).

AOP ayrıca belirli peynirleri, meyveleri ve baharatları ve hatta belirli etleri çerçeveler. Üretimlerinin bütünlüğünün garantisi olan bu etiket, şarap dahil daha yüksek tat kalitesini garanti etmez!

PDO'nun başlangıcı, 1905'te, filoksera paraziti tarafından üzüm bağlarının harap edilmesinin ardından, şarap üretimindeki sahtekarlığa karşı mücadele etmek için Fransa'da ortaya çıktı.

Alkol pazarını düzenlemek için, 1935'te "kontrollü menşe belirleme" olan Fransız etiketi AOC oluşturuldu ve ardından ilk olarak şarap ve brendilere uygulandı. Böylece ilk şarap AOC'leri 15 Mayıs 1936'dan kalmadır: Arbois, Châteauneuf-du-Pape, Cassis, Monbazillac ve Tavel. Avrupa'da standardizasyon ve unvanların tanınması ihtiyacı, Tarım Piyasaları Ortak Organizasyonu'nda (CMO) bir reforma ve 1992'de AOP etiketinin oluşturulmasına yol açtı. AOC'nin Avrupa eşdeğeri, 2009'dan beri şarapları ilgilendiriyor.

AOP, beyaz ve roze şarapların yanı sıra kırmızı şarapları da kapsar.

IGP, 1992'de oluşturulan ve 2009'da şaraba uygulanan bir Avrupa tanımı olan "korumalı menşe göstergesi" anlamına gelir. Bugün 75 IGP şarabı var. PDO şarapları ile birlikte, onları Fransa şarapları olarak adlandırılan, coğrafi işareti olmayan şaraplardan ayıran genel bir tanım olan GI şaraplarının (coğrafi işaret) bir parçasıdırlar.

AOP teröre ve know-how'a atıfta bulunuyorsa, IGP sadece bağın terörünü tanır. Dolayısıyla daha "gevşek" olan bu unvan, bu nedenle asma yetiştiriciliğinde ve şarap üretiminde daha fazla özgürlük bırakır.

Her Fransız şarap bölgesinin kendi AOP şarapları vardır. 80 departmana ve 16 ana üzüm bağına yayılmış toplam 400'e yakın üzüm bağı vardır: Alsace, Bordeaux, Beaujolais, Burgundy, Bugey, Champagne, Corsica, Jura, Languedoc, Lorraine, Loire Valley, Provence, Roussillon, Rhône Valley, Savoie ve Güney -Batı.

Burgonya bağı örneği

Bu bölgenin 4 düzeyde düzenlenmiş 84 unvanı vardır:

• bölge unvanları,
• toplumsal unvanlar veya "AOC köyleri", üstün kaliteli şaraplar,
• ilk crus,
• grands crus, en kaliteli AOC şarapları.

Bordeaux bağ örneği

Adların hiyerarşisi Burgundy'ninkine benzer:

• 2 bölgesel unvan, AOC Bordeaux şarapları ve AOC Bordeaux Supérieur şarapları (veya Crémant de Bordeaux),
• sol yakada üretilen şaraplar için ortak unvanlar (Sauternes, Margaux, Pauillac, vb.),
• sağ kıyıda üretilen şaraplar için ortak unvanlar (Pomerol, Saint-Émilion, vb.).